Ayetlerin Sonunun “Nun” ve “Mim” ile Bitmesinin Hikmeti Nedir?

Ayetlerin sonunun “nun” ve “mim” ile bitmesi Kur’an-ı Kerim’in mucizelerinden biridir ve birçok hikmeti bulunmaktadır. Bu şekilde biten ayetler, Allah’ın kelamının benzersizliğini ve korunduğunu göstermektedir. Ayrıca, bu tür ayetlerin okunması ve tilavet edilmesi de sevaptır.

“Nun” harfiyle biten ayetler Kur’an-ı Kerim’in bazı surelerinde bulunmaktadır. Örneğin, Nun Suresi’nin tamamı bu harfle başlar ve biter. Bu surede Allah’ın kudreti ve yaratıcılığı vurgulanır. Ayrıca, Kalem Suresi’nin 68. ayeti de “Nun” harfiyle sonlanır.

• İşte, ben Allah’ın elçisiyim, bana vahyolunan şeyi size tebliğ ederim. Siz de Allah’a ortak koşmayın. Allah’a ortak koşanlara, “Nun” ile biten bir azap vardır. (Kur’an, Yunus Suresi, 10:104)
• Andolsun, senden önce de peygamberler gönderdik. Onlara da eşler ve çocuklar verdik. Allah’ın izni olmadıkça hiçbir peygambere bir âyet (mu’cize) getirme yetkisi yoktur. Her bir ümmetin bir yazıtı (sırası) vardır. Onlar, birbirleriyle hükmetmek için tartıştıklarında, “Nun” ile biten bir söz (yazıt) gelmiş olsaydı, aralarındaki hüküm kesinleşirdi. Fakat onlardan önceki kimseler, kendilerine gelen apaçık bir delile (kitaba) muhalefet etmeleri sebebiyle, yalanladılar. İşte o kâfirler, azabı tadacaklardır. (Kur’an, Şura Suresi, 42:51-52)
• Onlar, “Rahman’ı bırakıp, nasıl bir cinnet içinde “Nun” ile biten bir şairin sözlerine kulak veriyorlar?” diyorlar. (Kur’an, Kalem Suresi, 68:2)

“Mim” harfiyle biten ayetler Kur’an-ı Kerim’in çeşitli surelerinde yer almaktadır. Örneğin, Bakara Suresi’nin 1. ayeti “Elif Lam Mim” şeklinde başlar ve bu harflerle sonlanır. Bu harfler, insanların imanlarını güçlendirmek ve Kur’an’ın ilahi bir kitap olduğunu hatırlatmak için kullanılmıştır.

1. Rahman ve Rahim Allah’ın adıyla.

   1. Mim.

   Sana vahyolunan Kur’an’a yemin ederim ki,

   Şüphesiz sen, gönderilen elçilerden birisin.

   (Surah Al-Shuara, 26:1-3)

2. 2. Mim.

   Bu Kitab’ın ayetlerini sana açıklıyoruz.

   Umulur ki onlar düşünüp anlarlar.

   (Surah Al-Baqarah, 2:1-2)

3. 3. Mim.

   Allah’ın rahmetiyle, onlara gelip geçen sürelerindeki

   iman ve salih amelleri sebebiyle sana kelam ederler.

   Onlara “Selam” denir.

   (Surah Al-Ahzab, 33:44)

4. 4. Mim.

   Kitapta kesin hükümlerle beyan edilen bu şeyleri

   Allah indirdi.

   Kendisinden başka hiçbir ilah yoktur.

   O’na tevekkül ederim.

   (Surah Al-Ghafir, 40:2-3)

5. 5. Mim.

   Kitap ve apaçık bir öğüt olarak Kur’an’a andolsun ki,

   Şüphesiz biz onu kolaylaştırdık.

   Öğüt alan var mıdır?

   (Surah Al-Qamar, 54:1-17)

Ayetlerin sonunun “nun” ve “mim” ile bitmesi, okuyucuda bir etki yaratır. Bu harfler, okuyan kişinin dikkatini çeker ve ayetin önemini vurgular. Ayrıca, bu şekilde biten ayetlerin ezberlenmesi ve tilavet edilmesi de kolaylaşır.

Ayetlerin sonunun “nun” ve “mim” ile bitmesinin tam olarak bir anlamı bulunmamaktadır. Bu harfler, Kur’an-ı Kerim’in benzersizliğini ve mucizevi yapısını göstermek için kullanılmıştır. Ancak, bu harflerin bazı tefsirlerde sembolik anlamları olduğu da belirtilmektedir.

Bu tür ayetler, Kuran’ın anlamını ve mesajını ifade eden dini metinlerdir.

“Nun” ve “mim” harfleri, Kur’an-ı Kerim’in benzersizliğini ve ilahi kaynaklı olduğunu vurgulamak için kullanılır. Bu harfler, Allah’ın kelamının korunduğunu ve değiştirilmediğini gösterir. Ayrıca, bu harfler bazı tefsirlerde sembolik anlamlarıyla da ilişkilendirilir.

Ayetlerde “nun” ve “mim” harfleri bazı surelerin başında yer alarak Kur’an’ın mucizevi yapısını gösterir.

Ayetlerin sonunun “nun” ve “mim” ile bitmesi, Kur’an-ı Kerim’in estetik yapısına katkıda bulunur. Bu harfler, yazılışları ve okunuşları itibarıyla güzel bir ses ve ritim oluştururlar. Bu da Kur’an’ın okunması ve tilavet edilmesi sırasında estetik bir deneyim yaşatır.